Една момичка сираче налетела една много зла маштеха. Секи ден је бахтала и боеднош не и давала слатак леб да јаде. Еден ден и дала в'лна и и рекла.

- Иди на кладнец да испереш т'зи в'лна и дур не стане бела да не си дојдеш!

Тја отишла на кладнец, прала ја и ја чукала цел ден, и пак не побелевала. Тја плачела и се чудила што да прави. Надвечер поминало едно дедо и ја питало зашто плаче. Тја му казала сичко, тој и тога рекло:

- Повали се, синко, по неја и шта побелиј!

Тја се повалила и зачас станала мечка.

Од този мечките се все црни.