Кога се наогјише оште пу некуј чувек добар, дедо Госпуд шетише пу земи и гледише који чувек ка' работе. Ама никуј не знаише оти он шете. Едни ден дедо Госпуд дујде пра една жена што ткаише платно, рече и пумож Бог и а пита што работе.

- Да л' си слеп или ќорав па да видиш што работум. На, уд тенки жици работи правум! – удгугури она љуто.

На дедо Госпуд криво му падна и тоги а проик'лна:

- Уд сега и дејна и ноќа да работиш и ка кји дуработиш па пуд мишка рабутенто да си гу земиш и да си одиш!

Уд тоги една жена колко да ткеје – пет, шес, десет, може све оно што работила под мишка да носе. Со други зборови Бог ја проколнал жената работата да и е бавна.